Voor de zomer informeerde het consistorie u over de nieuwe organisatie van het pastoraat. We stappen af van de wijkindeling en gaan werken met doelgroepen. Het is belangrijk dat u weet op welke ouderling(en) u een beroep kunt doen. Daarom volgt hier nog eens de nieuwe indeling:
Kinderen, Schooljeugd en Jongvolwassenen (0 – ca.24 jr.): Ester Jansen van Rosendaal
Starters (ca.24 – ca.30 jr.): Floor van Duijn
Bouwers (ca. 30 – ca. 55 jr.): Nico Messemaker en Martin van Delft
Dragers (ca. 55 – ca. 75 jr.): Maarten van der Meij en Maartje de Mooij
Wijzen (75 jr. en ouder): Adri Imthorn
De leeftijd van de kinderen tot 12 jaar en de schooljeugd spreekt min of meer voor zich. Die indeling hanteren we nu ook al. Lastiger wordt het rond 16/17 jaar. Dat is de leeftijd waarop de één examen doet en gaat werken/leren en de ander nog één of twee jaar moet voordat de middelbare school verlaten wordt. We volgen daarom de ontwikkelingspsychologie die spreekt van jongvolwassenen (adolescenten). Je hebt behoefte aan zelfstandigheid en vrijheid, maar bent nog niet helemaal los van de zorg van je ouders.
Op enig moment breekt de fase aan van je eerste echte baan, uit huis gaan en misschien ook een relatie voor je leven. Je bent duidelijk geen student meer en staat op eigen benen, maar je bent ook niet echt gesetteld. Dan ‘val je’ in de groep starters.
Doorgaans krijgen je relaties, je woonplaats en je werk na verloop van een paar jaar meer vastigheid. Je hebt je voor langere tijd ergens gesetteld en misschien ben je ook getrouwd en een gezin aan het vormen. Door de energie en dromen die bij je horen, ben je een echte bouwer.
Dragers zijn tussen de 55 en 75 jaar. Gemiddeld genomen ben je mentaal, geestelijk en wellicht ook financieel in staat om een dragende rol te spelen in de (geloofs)gemeenschap.
Over het algemeen kijk je als 75-plusser anders naar het leven dan toen je 25 was. Je ziet scherper wat er werkelijk toe doet in het leven. Wijzen weten die levenswijsheid te delen met jongere generaties. Vaak worden mensen in deze leeftijdsgroep ‘ouderen’ genoemd en dikwijls voelt men zich van lieverlee overbodig worden. In de christelijke gemeente mogen we hen echter zien als broeders en zusters met gerijpt geloof en/of volharding.
We slaan hiermee als gemeente deels een nieuwe weg in. Deels, omdat we in het jeugdwerk al vele jaren zo werken. Het is belangrijk om de komende jaren als gemeente verder te groeien in het onderlinge pastoraat: het omzien naar elkaar en het bidden met en voor elkaar. Ook is het belangrijk om je hart open te houden voor de mensen om je heen en ouderlingen te informeren als dat nodig is. De zorgbus in de hal van de kerk, de telefoon en de wandelgangen staan daarvoor ter beschikking.
Het bekende huisbezoek zal niet langer het belangrijkste middel zijn waarmee de ouderlingen met u en jou in contact en gesprek willen komen. Daarvoor zijn er simpelweg teveel adressen voor te weinig ambtsdragers. Voor wie dit alles ingewikkeld of misschien wel wat spannend vindt: er zijn meerdere gemeenten die zo’n omslag maken.