Al twee jaar bezoek ik de erfgoed bijeenkomsten die de gemeente Katwijk organiseert. Deze bijeenkomsten hebben tot doel om te kijken hoe wij (monumentale) kerken kunnen behouden voor de toekomst zonder de eredienst te kort te doen.
Door de leegloop van kerken ontstaan er problemen om de zaken financieel rond te krijgen. Bij ons is dit nog (gelukkig nog) niet aan de orde. Maar is dat over 10 jaar ook nog zo? Daarom wil de gemeente samen met alle Kerken in Katwijk nu al kijken hoe we naast de Zondagdienst, ook door de week de gebouwen beschikbaar kunnen maken voor andere activiteiten. Om zodoende geld te genereren voor het behoud hiervan.
Daarom kwam ik erop om het e.e.a. met jullie te delen.
Nu en de Toekomst
Maar eerst even terug naar nu. Waarom is de kerk leger dan 10 jaar terug? Sommige haken helemaal af, omdat ze andere dingen belangrijker vinden. Andere slaan wel eens een Zondag over uit gemakzucht en vervolgens komt er helemaal de klad in. En zo zijn er nog wel een paar op te noemen.
Maar er is ook een groep die vind het te ouderwets en saai, en gaan shoppen bij andere nieuwe geloofsgemeenschappen. Dat is allemaal hun goed recht. Maar ze gaan in ieder geval nog!!
Maar is onze gemeente ouderwets en saai? Volgens mij niet. Natuurlijk vind je iets van de liederen die wel of niet gezongen worden . De preek die lang of te kort is. Een dominee die te zwaar of te licht is. Maar dat is geen argument om onze Kerk te verlaten.
Waar het om gaat is dat iedereen zich thuis voelt in onze kerk(gebouw). En als we alle activiteiten in en rond onze kerk zien, zit dat wel goed.
Dus laten we proberen dat oud en jong door de zelfde deuren naar binnen kunnen blijven gaan. En zo kunnen genieten van al wat onze kerk of gemeente te bieden heeft.
Als wij aan buitenstaanders laten zien waar wij voor staan en verkondigen, dan blijft onze kerk(gebouw) al een baken voor iedereen nog vele jaren in ons dorp staan.
Maar laten we vooral niet proberen andere te geloofsgemeenschappen te imiteren, want dat is een heilloze weg die we toch niet winnen.
Winnen doe je door oud en jong op de juiste manier samen te brengen.
Door een eerlijk verhaal te brengen, daar waar we voor staan. En iedereen zijn eigen momenten gunt in ons kerkgebouw. Dat is onze toekomst.
Bovenstaand heb ik geschreven naar aanleiding van het hieronder prachtig omschreven
stuk, zowat dichtwerk.
Wat precies vertaalt wat wij als gemeente toch wel willen.
Ik wens jullie een prachtige zomer toe, en daarna een mooie start van een nieuw seizoen met elkaar, jong en oud.
Hartelijke groeten, Hans van Duijn
WAT HOU IK VAN UW HUIS
‘Wij investeren in mensen, niet in stenen.’ Soms hoor je zoiets als argument om een kerkgebouw af te stoten. Maar wordt er dan niet een valse tegenstelling gecreëerd, alsof het één belangrijker is dan het andere?
Waar mensen voorbij gaan, blijft een heiligdom staan. Waar wij als mensen soms onzichtbaar zijn, schitteren door afwezigheid, niet thuis geven is een kerkgebouw een blijvende verwijzing naar een andere dimensie, elke toren een vingerwijzing naar God.
Het is een plaats die geheiligd is. Niet alleen door een voorganger maar juist ook door wat er gedeeld wordt voor het aangezicht van God.
Het is gewijd door het kind dat je er liet dopen, lief en leed dat je daar deelt, een geliefde die je van daaruit uitgeleide deed. De plek waar je op verhaal komt, waar je samen kunt zingen, mooie mensen leert kennen.
Een heiligdom als een plaats waar God wonen kan.
Waar je kind aan huis kunt zijn.
In onze tijd wordt voor veel kerkgebouwen een nieuwe en
betekenisvolle bestemming gezocht.
Naast alle noodzakelijke zakelijke afwegingen en overwegingen in het licht van onze tijd biedt dit plaats een voor bezinning op de betekenis van een heiligdom, vanuit de Bijbel.
Het geeft fundamentele gedachten aan om elke
geloofsgemeenschap op te bouwen op een plek
die ervoor gemaakt is om God en mensen te
ontmoeten.
Juist ook in onze tijd, op de plek waar wij
gesteld zijn