Ondanks de vele regen die is gevallen treffen wij Thomas op een herfstochtend met mooi droog weer en prachtig licht. We rijden achter hem aan naar landgoed Leyduin bij Vogelenzang. Thomas is schaapherder en heeft nu twee kuddes onder zijn hoede, één bij IJmuiden en één op landgoed Leyduin, waar hij nog een paar dagen zal zijn.
We gaan met hem mee om foto’s te maken voor de omslag van het Kerstnummer van Kerkewerk en gaan met hem in gesprek over zijn geloof en natuurlijk zijn beroep als schaapherder.
Thomas is een geboren en getogen Valkenburger, woonachtig in het huis met de naam Ora et Labora aan de Katwijkerweg. De naam van dit huis is alom bekend in het dorp en staat voor Bid en Werk. Thomas is een overtuigd Christen en weet dat bidden en werken samengaan. Hij heeft de gave om de Bijbelse Boodschap op een begrijpelijke en laagdrempelige manier uit te dragen. Als schaapsherder komt hij veel in contact met mensen. Dit prachtige beroep biedt een schat aan aanknopingspunten om met mensen over de Bijbel te spreken.
Thomas woont in het huis van zijn ouders met zijn vrouw Diana en zijn kinderen Arend, Ruthger en Silke. Als zoon van een tuinder is hij vooral geïnteresseerd in de natuur. In zijn jeugd ging hij het liefst op een duintop zitten kijken naar de natuur in plaats van uit te gaan. Voor hem was de natuur gelijk aan God. God heeft alles geschapen en ieder grassprietje is van de hand van God. Wie Jezus was, dat interesseerde hem nog niet. Hij had op dat moment genoeg aan zijn Godsbeeld, de natuur.
Maar van lieverlee, door zijn vrouw Diana te leren kennen is Jezus in zijn leven gekomen. Een geweldige ervaring. Losgetrokken uit de invloedssfeer van de duivel, is het Licht in zijn leven gekomen: Jezus. Opeens was Jezus daar middenin de nacht. Thomas werd als een verloren schaap op het droge getrokken om weer bij zijn Herder te zijn. Sindsdien is Thomas vol van Jezus en het Evangelie.
Het bestaan als herder is geen vanzelfsprekendheid. Hij spreekt dan ook van een Knipoog van God. God heeft na een moeilijke tijd in zijn leven zijn gebed verhoord om weer herder te mogen zijn.
Mensen hebben vaak een idyllisch beeld over het beroep herder, maar in de werkelijkheid is dit weleens anders. Door weer en wind staat hij ‘s ochtends vroeg netten te verplaatsen voor een nieuwe wei met vers gras. In het lammer-seizoen is het ook ontzettend druk en ben je dag en nacht aan het werk. Elk seizoen heeft weer iets pittigs wat het met zich meebrengt.
Thomas weet veel geloofsvragen te koppelen aan het beeld van de herder en zijn schapen. Zoals hij één is met zijn schapen, zo is ook de gemeente van Jezus Christus een eenheid. De verschillende kerken noemt hij filialen. De eenheid in al deze kerken kan alleen bewaard worden door met z’n allen binnen de kaders van God te blijven en Jezus te zien als enige herder die de kudde bij elkaar kan houden. De kaders van God komen overeen met de grenzen die ook hij bewaakt binnen zijn kudde (door het gebruik van de netten om te grazen). De schapen moeten immers wel bij elkaar blijven.
De kudde bestaat uit een gemêleerd gezelschap van jong tot oud, zoals we dat ook terugzien in de gemeente van Jezus Christus. De jongen moeten groeien in de kudde, zoals je ook als gelovige groeit in het geloof. Dat geldt ook voor onze jongeren in de kerk. Je kunt ze niet alleen dwingen. Je kunt ze wel tot een voorbeeld zijn en de Bijbelse boodschap meegeven en ze omringen met liefde en gebed. Ze hebben wel de ruimte nodig om uiteindelijk hun eigen keuze te maken. Voor ouders niet altijd gemakkelijk.
Thuis bij Thomas hing een spreuk aan de muur: Fil 4:6-7. Bij toeval kreeg hij deze ook van een vriend (in een moeilijke periode in zijn leven). Daardoor weet hij dat hij altijd met al zijn zorgen en moeite bij God terecht kan. Dat geeft een enorme rust. Hij ervaart daarbij ook de aanwezigheid van de Heilige Geest in zijn leven. Soms weet je niet waar je aan begint. Een groot stuk hout bewerken bijvoorbeeld. Maar – eenmaal begonnen – gaat het vanzelf en wordt je gedragen door de Geest. Thomas getuigt van Jezus door zelf gemaakte houtsnijwerken. (Ook de tuin van zijn huis hangt vol met houten bordjes met getuigenissen)
Wat Thomas ervaart met zijn kudde schapen is ook van toepassing op de gemeente van Jezus Christus. Sommige schapen dwalen af, of zijn eigenwijs. De herder houdt ze in de gaten en de herdershond Swiep stuurt alle schapen weer terug naar de herder. Zo gaat het ook in de gemeente. De herdershond is als de Heilige Geest, hij betrekt de mensen er weer bij.
Als we het over Kerstfeest hebben, reageert Thomas: Ik heb er helemaal niets mee. Als we hem door laten praten blijkt dat hij de kerstboom en de vele versierselen daaromheen bedoelt. Daar heeft ie niets mee. Voor de echte boodschap van Kerst staat hij weer in vuur en vlam. Kerst is een prachtig feest, daar mag best heerlijk gegeten worden, maar het belangrijkst is dat je familie en vrienden ontmoet en praat over Jezus, het Licht der wereld.
Thomas komt op zijn weg veel mensen tegen. Velen zijn geïnteresseerd. Je komt immers niet elke dag een herder tegen. Hij grijpt elke mogelijkheid aan om een geloofsgesprek aan te knopen met hen. In die zin is hij ondanks dat hij vaak alleen is, ook een soort discipel en spreekt mensen aan. Elk aanknopingspunt kan hij gebruiken: een Bijbelse naam van iemand. “Mooi he, de schepping…?!” En dan afwachten wat mensen zeggen. Dit is iets wat hij ondanks zijn neiging tot ‘alleen zijn’, toch graag doet. Met de hulp van de Heilige Geest stapt hij regelmatig uit zijn comfortzone en maakt contact met de mensen die hij tegenkomt om hen de Goede Boodschap te vertellen, op zijn eigen manier.
Hij wordt vaak gevraagd voor filmpjes en interviews en soms vindt hij dat wel lastig. Hij wil eigenlijk liever niet in de spotlights staan, terwijl zijn filmpjes toch al door meer dan 15.000 views hebben op Youtube. Hij is dankbaar dat hij op deze manier toch het Licht mag uitstralen en de liefde van Jezus mag delen met de mensen. Ook al kost het hem soms veel moeite. Dat mag ook een les voor ons zijn dat juist een leven met Jezus niet de makkelijkste weg is. Hij ervaart in zijn leven ook wel vervolging. Wij als christenen worden hier in het Westen anders vervolgd maar ook dat merkt hij.
Thomas eindigt met de woorden: De oogst is groot. We hebben meer mensen nodig om de oogst binnen te halen. Zo is het ook in de wereld. Mensen zoeken en willen gehoord worden. Deze mensen verdienen een antwoord. Er is nog veel te doen, de oogst is groot.
De wereld tegenwoordig is zwart-wit: je begint steeds meer het verschil tussen donker en licht te zien. Dit wordt steeds meer geopenbaard. Dit is ook de tijd om je licht te laten schijnen. Jezus is het licht der wereld.
Hans van der Does
Sophia den Heijer.