De brugwachter – een waar verhaal
USA – 1937 Door de stad stroomde een rivier waarover een spoorbrug gebouwd was die bediend werd door een brugwachter. De brugwachter had één zoon, die Greg heette. Toen Greg acht jaar was, nam zijn vader hem voor het eerst mee naar de brug. Het was interessant voor de jongen om te zien hoe alles werkte.
Het werd tijd voor de middagpauze. Terwijl ze zaten te eten, hoorde de vader plotseling de fluit van de trein. De vader sprong op en zei tegen Greg: ‘Blijf jij hier zitten, ik ren naar boven om de knop in te drukken, zodat de brug naar beneden zakt.’ Hij had net de knop ingedrukt, waardoor de raderen in beweging kwamen, toen hij een luide schreeuw van zijn zoon Greg hoorde: “Papa, help mij!” Het was de brugwachter niet opgevallen dat de kleine Greg hem was nagelopen. De jongen was zijn evenwicht verloren en naar beneden gevallen. De vader zag hoe zijn kind steeds dichter bij de in elkaar grijpende tanden van de raderen kwam. In een fractie van een seconde overlegde hij wat te doen. Zou hij zijn zoon redden door de knop weer in te drukken, zodat de brug open zou blijven staan, of…
Maar toen dacht hij aan de vierhonderd passagiers in de trein. Hij moest een beslissing nemen. Zijn zoon redden of die mensen, die anders allemaal de dood zouden vinden in de rivier. Terwijl hij daarover nadacht, hoorde hij weer de schreeuw van zijn zoon. De vader bedacht dat hij nu niet zijn vaderhart mocht laten spreken, maar dat hij die mensen moest redden. Hoe vreselijk het ook was, hij moest zijn zoon laten sterven. Hij hoorde zijn zoon Greg schreeuwen toen hij stierf tussen de raderen. Het hart van de vader was verscheurd en hij schreeuwde het uit…
Toen kwam de trein voorbij. De vader zag een man in de trein die zat te slapen. In een volgende wagon zag hij mensen met elkaar lachen. Hij zag kinderen heen en weer lopen en spelen. De vader had wel voor ieder raam willen gaan staan en uitroepen: ‘Mensen, kinderen, beseffen jullie dan niet dat dit mijn eigen zoon zijn leven heeft gekost?’ Maar de treinreizigers hadden er geen enkel vermoeden van wat daar beneden had plaatsgevonden. Ieder was bezig met zijn eigen dingen en de trein reed verder, alsof er niets gebeurd was.
Niemand in de trein besefte hoe groot het offer van de brugwachter was om hun leven te redden. Zo kunnen wij ook niet beseffen hoe groot het offer van God de Vader is geweest, toen Hij Zijn Zoon liet sterven aan het kruis van Golgotha om mensen die in de trein van het leven op weg zijn te kunnen redden van de eeuwige dood.
Om over na te denken
Lees Johannes 3:16. Geloof jij persoonlijk dat God Zijn Zoon gegeven heeft om te sterven aan het kruis voor jou? Bedenk eens hoeveel verdriet dit God doet als jij het offer van Zijn Zoon niet in geloof aanneemt… Of besef je dit niet en leef je rustig verder?
Bron: https://www.benikweluitverkoren.nl/contact